Vrijdagavond. En na een drukke week, zit ik op de bank, met een deken half over me heen geslagen. Met een drankje in de ene hand, druk ik met de andere hand achteloos op de afstandsbediening. Na wat zappen stop ik stop bij een willekeurige film, een romantisch drama zo te zien. Iets wat me normaal niet zo zou boeien, maar ik laat het aanstaan, nog zoekend naar afleiding na een lange dag. Terwijl ik achteroverleun, voel ik de zachte stof van de deken over mijn blote armen, een klein beetje tintelend van de kou in de kamer. Ik haal diep adem en probeer te ontspannen.

Al snel wordt mijn aandacht naar iets anders getrokken. Of eigenlijk iemand anders getrokken. Niet de mannelijke tegenspeler, hoewel hij duidelijk bedoeld is om indruk te maken. Hij is charmant, goed gespierd, en lacht op precies de juiste momenten. En toch…. voel ik… niets. Geen spanning, geen opwinding, zelfs geen lichte tinteling van verlangen. “Is er iets mis met me?”, denk ik voor de zoveelste keer. Dan verschuift de camera naar háár… de vrouwelijke hoofdrolspeler. Haar ogen fonkelen met een diepte die bijna tastbaar is. Haar volle lippen glanzen alsof ze zojuist een geheim heeft verteld dat alleen ik mag horen. Haar haar valt in losse golven over haar schouders en ze beweegt zich met een zelfverzekerdheid die hypnotiserend is. Ze is adembenemend.

Een lichte rilling trekt langs mijn ruggengraat. Ik probeer naar de man te kijken, zoek zijn ogen, probeer te voelen wat ik ‘hoor’ te voelen. Hij is knap, aantrekkelijk, perfect voor de rol van mannelijke hoofdrolspeler. Maar het voelt…tja… leeg. Mijn blik wordt opnieuw naar de vrouw getrokken. Terwijl ze lacht, haar hoofd achterover gooit en haar schouders ontspannen, voel ik een warmte door me heen trekken. Ze hypnotiseert me zonder dat ze het weet. Met iedere beweging van de vrouw op het scherm, reageert mijn eigen lichaam. Mijn ademhaling wordt dieper, ik voel een lichte tinteling langs mijn dijen. Waarom… kijk ik eigenlijk naar háár? Het besef laat me niet los. Ik probeer het weg te duwen, maar de gedachten blijven terugkomen. Het is alsof mijn lichaam eerlijker is dan mijn hoofd. Ik voel me opgewonden, maar ook verward. Dit hoort niet, toch?

Toch blijf ik kijken, blijf ik voelen. Ik schuif een beetje onder de deken, alsof ik mezelf wil verbergen, en laat voorzichtig mijn hand langs mijn buik glijden, net onder de rand van mijn shirt. De aanraking voelt nieuw, bijna verboden, maar opwindend. Ik denk terug aan eerdere momenten – aan die mooie vrouw die ik ooit op straat passeerde. Aan de keer dat ik met een vriendin een intieme blik deelde. Of toen op dat feestje aan het strand… Het waren flitsen, momenten die ik altijd wegwuifde. Maar nu lijken ze ineens alles te betekenen.

Met het beeld van de vrouw nog steeds voor mijn ogen, schuif ik mijn broek naar beneden. Ik houd mijn adem even in bij de aanraking van de lucht tegen mijn huid. Voor een moment blijf ik stil liggen, twijfelend, maar mijn verlangen neemt het over. Ik druk de pauzeknop en ik voel me haast betrapt als ik naar mijn slaapkamer loop om mijn dildo te pakken. Een met een simpele maar vertrouwde vorm. Zacht en uitnodigend in mijn hand.

Ik strijk met mijn vingers over het gladde oppervlak, voel de koele, maar uitnodigende textuur tegen mijn warme huid. Ik adem diep in, de spanning bouwt zich op. Terwijl mijn ogen gesloten zijn, stel ik me de vrouw voor, dichterbij dan ooit. Ik ruik haar bijna, ik voel haar bijna. Ik beweeg de dildo naar beneden, de punt net tegen mijn opening aan. Mijn adem versnelt bij de aanraking. Ik druk het speeltje langzaam, zacht stotend naar binnen. Het gevoel van het glijden en vullen doet me zacht kreunen. Ik begin te bewegen, ritmisch en langzaam, en laat de sensaties zich verspreiden door mijn lichaam.

De spanning bouwt zich op in mijn buik, verspreidt zich naar mijn dijen en stroomt door naar mijn hele lichaam. Ik beweeg de dildo in een steeds sneller ritme, mijn bewegingen worden zelfverzekerder. Ik voel me steeds dichterbij dat punt van ultieme loslating, elke centimeter van mijn lichaam gevuld met sensatie. Terwijl ik sneller beweeg, vinden mijn vingers als vanzelf hun weg naar mijn kloppende clitoris, zachtjes ronddraaiend. Precies zoals ik weet dat het me naar dat moment van volledige overgave brengt.

Met elke beweging zie ik de vrouw voor me, haar glimlach, de manier waarop ze haar haar schudt, de verleidelijke blik in haar ogen. Ik fantaseer over haar aanraking, haar lippen tegen mijn huid, en het verlangen zwelt op, onstuitbaar en allesverslindend. Mijn rug buigt zich, mijn adem stokt en met een laatste, diepe beweging van mijn speeltje explodeert de spanning in een hoogtepunt. Een intense golf van warmte, genot en verlangen vult mijn lichaam. Ik schok terwijl elke aanraking door blijft zinderen in mijn lichaam.

Langzaam zak ik terug in de kussens, uitgeput maar voldaan. Ik hijg zachtjes na, voel hoe de spanning van me afglijdt, mijn hele lichaam tintelt. Ik open mijn ogen, kijk even verdwaasd om me heen, maar het gevoel is onmiskenbaar: dit is echt. Het verlangen, de opwinding, het genot – het wijst allemaal in één richting. Ik laat de dildo zachtjes uit me glijden en voel het nog nagloeien tussen mijn benen.

Met een kleine, tevreden glimlach om mijn lippen en de film nog steeds op de achtergrond, besef ik het volledig: ik val op vrouwen. En het voelt niet verwarrend meer. Het voelt bevrijdend. Eindelijk begrijp ik mezelf. En eindelijk, eindelijk voelt het goed.

Lees ook:

• Galerie du Boudoir #025
• Stralen van verlangen #002
• Airhockey koningin #012