We zijn doorweekt van een onverwachte regenbui tijdens onze boswandeling tijdens onze welverdiende vakantie. De geur van natte bladeren en aarde hangt nog in de lucht terwijl we onze jassen over stoelen hangen om te drogen. De warmte binnen voelt als een welkom contrast met de kilte buiten. Het boshuisje ademt oubollige gezelligheid met het lage houten balkenplafond en gordijnen in warme herfsttinten voor de ramen. Een knusse bank met dikke kussens staat voor de gashaard. Buiten tekent de regen strepen op de beslagen ramen, terwijl binnen de zachte gloed van lampen de ruimte vult met een warme, intieme sfeer.

“Zal ik thee zetten, of wil je liever warme chocolademelk?” vraag ik, terwijl ik mijn natte haar uit mijn gezicht veeg.
“Heb je toevallig slagroom meegenomen of niet? Want dan wil ik graag warme chocolademelk,” antwoord je met een kleine glimlach.
“Ja, die heb ik! Twee warme chocolademelk komen eraan.” Ik verdwijn richting de keuken, mijn voetstappen zachtjes hoorbaar op de houten vloer.

Je loopt naar de gashaard, zet hem aan en voelt direct de warmte die de ruimte vult. Terwijl de vlammen tot leven komen, trek je je doorweekte broek, sokken en schoenen uit. Je verwisselt ze voor een comfortabele zachte broek en dikke sokken. Daarna laat je je zakken op de bank en sluit je je ogen, genietend van de warmte.

Ik zet ondertussen het pannetje met chocolademelk op het vuur en kleed me om in een warme trui en een comfortabele broek. Even later breng ik de mokken naar de woonkamer. Ik spuit de slagroom in mooie toeven op de warme chocolademelk, met wat nougat als decoratie. Een vochtige lok veeg ik uit mijn gezicht terwijl ik kijk hoe jij nog een extra deken van de bank pakt.

“Ik had niet gedacht dat we zó nat zouden worden,” zeg je terwijl je je rug strekt. Je ogen ontmoeten de mijne. Een moment van stilte hangt tussen ons, waarin alleen het zachte knisperen van de haard hoorbaar is. Je glimlacht en ziet hoe ik aan mijn trui trek.

“Je trui is ook door je jas heen nat geworden. Hier, trek deze aan,” zeg ik terwijl ik een droge trui naar je toewerp. Zonder aarzeling trek je je eigen trui uit. Mijn blik blijft hangen op de zachte lijnen van je prachtige silhouet in het warme licht. Je merkt het. Je ogen glinsteren even terwijl je gedachten je overspoelen. Je voelt een zachte opwinding in je borst, een mix van spanning en verwachting. Je kijkt me met een speelse blik aan, maar je zegt niets. Wanneer je de droge trui aantrekt, raken je vingers heel even mijn hand.

We zitten samen op de zachte bank, dicht bij elkaar onder een gedeelde deken. Jouw hand rust op mijn knie, een lichte aanraking die voelt als elektriciteit. “Dank je schat,” fluister je. Je stem is zacht. Onze blikken kruisen opnieuw. Ik buig naar voren. Onze lippen raken elkaar voorzichtig terwijl we elkaar door onze wimpers stiekem aankijken. De kus verdiept zich en onze ademhalingen worden zwaarder. Jouw hand glijdt langs mijn kaaklijn, je aanraking zacht maar zeker.

De deken glijdt van onze schouders terwijl onze lichamen naar elkaar draaien. Mijn vingers glijden over jouw dijen, mijn aanraking licht en verkennend. Ik voel jouw reactie in de subtiele spanning van je lichaam wanneer mijn vingers hoger glijden, onder de rand van je trui. Het zachte geruis van de haard lijkt onze bewegingen te begeleiden terwijl ik mijn lippen langs jouw hals laat glijden, mijn tanden lichtjes in je huid zettend, net genoeg om een zachte kreun van je te ontlokken.

De energie tussen ons verandert terwijl onze lichamen steeds dichter tegen elkaar aan smelten. Een tinteling gaat door me heen wanneer jij je hand iets steviger op mijn knie legt en je blik vasthoudt. Een stille uitnodiging die ik niet kan weerstaan. Onze ademhalingen synchroniseren, en het lijkt alsof de wereld zich samenspant om dit moment te laten gebeuren. Mijn handen vinden hun weg naar jouw middel, mijn vingers zachtjes glijdend langs de stof van je trui totdat ik je huid raak. Je huivert onder mijn aanraking, je ademhaling versnelt.

Ik pak jouw hand en trek je overeind, terwijl ik ongezien de bus slagroom meeneem. Samen lopen we naar de slaapkamer, waar op het geluid van onze ademhalingen na, stil is. Buiten regent het nog steeds en waait het stevig. Ik trek je dichter tegen me aan, mijn handen stevig op je rug. Jouw lippen vinden mijn hals, zacht en zoekend. Mijn vingers glijden langzaam over jouw rug, mijn aanraking teder maar doelgericht. Even zet ik mijn nagels scherp in je rug om een reactie te ontlokken.

Ik duw je zachtjes achterover op het bed, mijn handen nu stevig op jouw heupen. De warmte van je huid onder mijn vingertoppen doet mijn ademhaling versnellen. Jouw lichaam spant zich kort aan voordat je volledig ontspant, je vingers verstrengelend met de mijne terwijl onze blikken elkaar vinden, onze ogen gevuld met verlangen. Onze lichamen zoeken een ritme dat zowel vertrouwd als nieuw aanvoelt. Jouw handen vinden de rand van mijn trui en trekken die langzaam omhoog, onthullend wat je al zo vaak hebt bewonderd maar nooit als vanzelfsprekend beschouwt.

“Je bent prachtig,” zeg je zacht. Je stem is bijna breekbaar, maar je ogen spreken van vurige bewondering. Ik lach zachtjes. “En jij maakt me beter,” antwoord ik, terwijl ik jouw gezicht in mijn handen neem en je opnieuw kus. Deze kus is intenser, dieper, een weerspiegeling van het verlangen dat tussen ons oplaait. We laten ons samen op het bed zakken, onze lichamen verweven. Mijn lippen vinden hun weg naar jouw sleutelbeen, mijn ademhaling onregelmatig terwijl ik jouw hartslag voel versnellen. De kamer vult zich met de geluiden van onze verbondenheid: onze ademhaling begint zacht maar wisselt zich steeds meer af met harde en zachte kreunen, gefluisterde woorden, en het ritmische ritselen van de sprei onder ons.

“Je voelt zo goed,” fluister ik tegen jouw huid. Mijn handen glijden langzaam over jouw zij, mijn aanraking zowel verkennend als koesterend. Je sluit je ogen en geeft je volledig over aan het moment. “Maar ik wil je proeven,” zeg je met een brede grijns terwijl je een bus slagroom tevoorschijn haalt. Speels spuit je een streep slagroom over mijn tepels, wat ons allebei in een lachbui doet uitbarsten.

Ik probeer de koelte te negeren terwijl jij me grinnikend aankijkt. De luchtigheid van het moment verandert langzaam wanneer je je naar voren buigt. Met een intense blik begin je de slagroom langzaam op te likken. Je tong beweegt eerst plagerig, maar al snel wordt jouw aanraking sensueler, dieper. Mijn adem stokt terwijl ik de warmte en de elektrische spanning door mijn lichaam voel stromen.

Er is een vertrouwdheid in onze bewegingen, maar ook een spanning die altijd blijft. Een vuur dat nooit helemaal dooft. Jouw vingers vinden hun weg naar mijn gezicht, je duimen zacht langs mijn jukbeenderen strijkend. Terwijl je me aankijkt met een ondeugende glimlach, spuit je “per ongeluk” een beetje slagroom tegen mijn mondhoek. “Oepsie, wat onhandig van mij zeg…,” fluister je, terwijl je je naar voren buigt. Je tong glijdt over mijn lippen, langzaam en plagend, voordat je mijn mond volledig inneemt in een diepe, vurige kus.

De intensiteit groeit; onze tongen vinden elkaar, dansend in een ritme dat zowel krachtig als sensueel is. Mijn ademhaling versnelt terwijl mijn handen langs jouw rug glijden en ik me dichter tegen je aandruk. Het zoete van de slagroom vermengt zich met de warmte van onze kus, een zintuiglijke combinatie die ons nog meer naar elkaar toe trekt.

Mijn lippen glijden over jouw kaak via je hals naar beneden, mijn tong lichtjes over de gevoelige huid strijkend. Wanneer mijn handen naar jouw borsten glijden, voel ik hoe je lichaam reageert; je adem stokt en je rug kromt zich. Je trekt je trui uit, onthullend wat ik al zo lang begeer.  Je hebt geweldige borsten. Niet te groot, niet te klein en ze liggen fijn in mijn handen. Mijn mond zuigt je tepels een voor een naar binnen tot ze mooi rozig en hard zijn. Heel soms bijt ik er zachtjes in. Je adem die op dat moment verandert, wind me nog meer op. Ik beweeg mijn tong in cirkels terwijl mijn handen jouw heupen stevig vasthouden.

Je kreunt luid, je hoofd in het kussen drukkend terwijl je jezelf volledig aan het moment overgeeft. Mijn tong en lippen spelen met je borsten, en het gevoel lijkt door heel je lichaam te stromen. Ik kijk op, mijn ogen glinsteren van verlangen terwijl ik je aankijk. “Ik vind het heerlijk om te zien als je je helemaal laat gaan,” fluister ik. Mijn hand glijdt naar beneden, over je buik, en mijn vingers dalen verder af.

Je ademhaling wordt schokkerig terwijl ik je kutje langzaam maar zeker bewerk. Mijn aanrakingen beginnen zacht en lief. Maar je blik laat me weten dat je meer wil. Op het moment dat je inademt, dring ik met twee vingers stevig bij je binnen. Je ogen verwijden zich en je kreunt heerlijk. De geluiden die je maakt vullen de kamer, onbeheerst en ongegeneerd. Ik versnel mijn bewegingen, terwijl ik naar je blijf kijken. Je lichaam spant zich ritmisch aan.

Je grijpt het dekbed stevig beet en ik zie aan de manier waarop je je ogen draait, dat een golf van pure extase je overspoelt. Het orgasme is zo intens dat je je ogen dicht knijpt om je zo compleet te verliezen in het moment. Je voelt je gewichtloos, je ademhaling hortend terwijl de wereld om je heen vervaagt. Ik blijf je vasthouden, mijn lippen zacht op je hals drukkend, terwijl je langzaam weer tot jezelf komt. “Dit,” fluister ik, “is precies waar wij goed in zijn.”

Wanneer we uiteindelijk naast elkaar liggen, onze ademhaling langzaam weer tot rust komend, lijkt de rest van de wereld niet meer te bestaan. Ik draai me naar je toe, je gezicht zacht verlicht door het flikkerende licht van de haard. Je opent je ogen en glimlacht terwijl je je vingers door mijn haar laat glijden. Je hand glijdt over mijn borst, je vingertoppen blijven even rusten op de plek waar mijn snelle, sterke hartslag klopt.

Onze lichamen blijven dicht tegen elkaar, de echo van onze gedeelde momenten hangt nog tussen ons in. Buiten horen we een verre donderslag, die ons kort opschrikt. We trekken de deken over ons heen en blijven zo liggen, de warmte van elkaars lichaam voldoende om de storm buiten te vergeten. De regen tikt zachtjes tegen de ramen terwijl we langzaam in slaap vallen, onze liefde een constante bron van licht en warmte.

Net voordat ik mijn ogen sluit, kijk ik je met een scheve grijns aan. “Volgende keer nemen we gewoon een tweede bus slagroom mee. Je weet maar nooit.” Je lacht zachtjes, drukt een kus op mijn lippen en fluistert: “Een uitstekend plan.”

Lees ook:

• Zinderend zand #003
• Trakteren op de camping #009
• Strandfeestje #015