Sinds enkele weken is Anna na een lange relatie weer vrijgezel. En in plaats van op deze zaterdagavond thuis te blijven en een film te kijken, heeft ze zichzelf uitgedaagd om op stap te gaan. Alleen. Dat heeft ze nog niet eerder gedaan, maar ze voelt de behoefte aan iets nieuws, iets spannends.

Na een stukje fietsen naar de stad loopt Anna een bar binnen waar de muziek van buiten al duidelijk te horen is. Ze haalt diep adem voordat ze zo nonchalant mogelijk naar binnen gaat. Ze voelt de warmte van de drukte, het gezoem van gesprekken, het ritme van de muziek dat door haar lichaam trilt. Ze brengt haar jas naar de garderobe en loopt naar de bar. Een wijntje tegen de spanning is een goed begin van de avond, bedenkt ze zich. Terwijl ze wacht tot ze haar drankje krijgt, kijkt ze rond of ze bekenden ziet. Haar ogen dwalen over de dansende menigte en blijven hangen bij een vrouw, zeker van middelbare leeftijd. Een stuk ouder dan Anna’s 21 jaar. Maar wat een verschijning: elegant, gracieus, en met een mysterieuze uitstraling. De vrouw staat aan de andere kant van de bar, haar houding ontspannen en haar blik scherp. Hun ogen ontmoeten elkaar kort, en de vrouw schenkt Anna een glimlach – klein, bijna onmerkbaar – die zowel nieuwsgierigheid als aantrekkingskracht uitstraalt.

Het is alsof Anna in een andere wereld belandt. De bar vervaagt, de muziek wordt gedempt, en het enige wat ze voelt is de magnetische werking van de vrouw. Ze zet haar twijfels over het leeftijdsverschil opzij en loopt door de dansende mensen heen, de geluiden vervagen terwijl ze zich op haar doel richt. Wanneer ze de vrouw bereikt, probeert ze semi-toevallig naast haar te staan. Hun blikken ontmoeten elkaar opnieuw, en de vrouw buigt zich naar Anna toe. Haar lippen komen dicht bij Anna’s oor en haar stem klinkt als een warme fluistering: “Heb je vaker zo’n stilte voor de storm?”

De geur van haar parfum prikkelt Anna’s zintuigen, en ze voelt een tinteling door haar lichaam trekken. De blik in de ogen van de vrouw is speels, warm, en Anna lacht, een tikje nerveus maar ook opgewonden. “Misschien,” zegt ze, haar stem trillend van de spanning. “En jij? Vaak in bars te vinden?” Haar woorden klinken dapperder dan ze zich voelt.

De muziek maakt het voeren van een echt gesprek lastig, maar het lijkt niet uit te maken. Er ontstaat een stil, onuitgesproken begrip tussen hen, alsof hun ogen veel meer zeggen dan woorden ooit zouden kunnen. De vrouw leunt naar Anna toe, hun gezichten raken bijna elkaar, en Anna voelt de warmte van haar adem tegen haar huid. “Wil je even weg van hier?” fluistert ze. De geur van alcohol en verlangen vermengen zich in de lucht tussen hen. Het is geen vraag waar Anna lang over hoeft na te denken. Ze knikt, een stille instemming, en voelt de vrouw haar hand pakken. Haar grip is stevig maar zacht, en samen banen ze zich een weg door de menigte, richting de toiletten.

De spanning is bijna ondraaglijk als ze een kleine toiletruimte binnenglippen, weg van de dansende menigte. De vrouw duwt Anna zachtjes tegen de muur, en voor Anna beseft wat er gebeurt, vindt een diepe, trage kus haar lippen. Het is een zachte, verkennende aanraking, maar vol belofte. Anna’s adem stokt, haar lichaam trilt onder de sensatie van de aanraking. De smaak van de vrouw – zoet, met een vleugje bitter van de drankjes uit de bar – vult haar mond, en Anna wil meer, smacht naar meer. Ze brengt haar handen omhoog, raakt de heupen van de vrouw aan, voelt de rondingen van haar lichaam bewegen onder haar vingertoppen. De vrouw glimlacht tegen haar lippen, een glimlach die Anna’s adem doet versnellen.

Anna’s gedachten beginnen te vervagen, elke twijfel verdwijnt. Haar enige focus is het gevoel van de vrouw tegen haar aan, haar warmte, de manier waarop hun lichamen in elkaar passen. De vrouw beweegt langzaam, laat haar vingers langs Anna’s kaak glijden, haar hals, en dan naar de bovenkant van haar blouse. Eén voor één maakt ze de knopen los, haar vingers rusten net iets te lang op Anna’s huid. De aanraking is teder, maar eronder ligt een intense honger, een verlangen dat diep en allesoverheersend is. Anna voelt hoe haar lichaam reageert, de spanning bouwt zich op als een golf die steeds hoger wordt.

De kussen worden vuriger, dieper. De vrouw beweegt haar lichaam strak tegen dat van Anna, hun heupen raken elkaar, en Anna voelt de hitte zich verspreiden door haar lichaam. Haar adem stokt wanneer de vrouw haar vingers tussen haar dijen laat glijden, zachtjes, onderzoekend. Hun ogen ontmoeten elkaar en Anna ziet een mix van tederheid en vurigheid in de blik van de vrouw, alsof ze elk verborgen verlangen kent. Het geluid van hun ademhaling weerklinkt in de kleine ruimte, gevuld met zachte kreunen en snelle zuchten.

De vrouw beweegt behendig, haar vingers vinden hun weg naar Anna’s meest gevoelige plek. Haar aanraking is zacht, langzaam opbouwend naar een intensiteit die Anna niet kan tegenhouden. Anna’s rug kromt tegen de muur, haar handen zoeken steun op de schouders van de vrouw. De spanning bouwt zich op als een onstuitbare storm, elke beweging, elke ademhaling tegen haar huid brengt haar dichter bij dat moment van loslaten.

En dan, als de wereld om haar heen vervaagt, komt het – een golf van puur genot die door Anna heen spoelt, haar hele lichaam doet schokken terwijl ze zich volledig overgeeft aan het moment. Anna zakt door haar knieën, klampt zich vast aan de vrouw, hun blikken verbonden in een moment van complete overgave.

Maar wanneer Anna haar ogen weer opent, is de vrouw verdwenen. De deur van het toilet staat op een kier, brengt haar terug naar de werkelijkheid. Anna’s hart bonst na van het intense genot, haar lichaam nog steeds trillend van het effect van die enkele aanrakingen. Ze voelt zich leeg en vervuld tegelijk. Ze heeft een lome glimlach. Geen naam, geen afscheid – slechts het vluchtige gevoel van een aanraking die haar voor altijd zal bijblijven.